มีคนทะเลาะกันข้างบ้านเสียงดังมาก ถ้อยคำที่ไม่สุภาพ วาจาที่ไม่ไพเราะ ออกมาจากปากทั้งหญิงและชาย เป็นอย่างนี้ทุกวัน วันละสามเวลาในวันหยุด เหมือนเวลากินข้าวเลย ผู้ชายเป็นเซลล์แมน ผู้หญิงเป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกวัยกำลังน่ารัก การศึกษาดีทั้งคู่ เห็นครอบครัวนี้ ตั้งแต่ย้ายบ้านมาอยู่ด้วยกันใหม่ๆ
ต่อมาผู้หญิงเริ่มตั้งท้อง ด้วยความพร้อมใจทั้งสองคน เพื่อจะมีทายาทไว้สืบสกุลและมีเพื่อนคลายเหงา ทุกอย่างการดำเนินชีวิตเป็นไปด้วยความราบรื่น ไม่มีปัญหาอะไรเลย ฐานะทางการเงินดีมาก มีพร้อมทุกอย่าง ภรรยาอยากได้อะไรก็หามาให้ โดยไม่อิดออดทั้งคู่รักกันดีมาก จนเพื่อนบ้านมองว่าเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับคู่รักอื่นๆ
ถึงเวลาคลอดได้ทายาทเป็นลูกชาย น้ำหนัก 3.8 กก. หน้าตาจิ้มลิ้มผิวพรรณดี มีลักยิ้มที่แก้มทั้งสองข้าง เสียงร้องไห้เล็ดลอดออกมา เป็นระยะๆไม่กำหนดเวลา สามีกลับบ้านตรงเวลาสม่ำเสมอ ตราบจนลูกน้อยย่างเข้าอายุสามขวบ เวลาห้าทุ่มกว่าๆมีเสียงคนทะเลาะกัน แต่ไม่แน่ใจว่ามาจากทางไหน เพราะบ้านเป็นหมู่บ้านจัดสรร อยู่เรียงกันเป็นแนวยาวหันหน้าเข้าหากันและหันหลังชนกัน
จนมารู้อีกทีว่าสามีภรรยาที่มีปากเสียงกันนั้นก็คือ บ้านของเจ้าหนุ่มน้อยวัยเพียงสามขวบนั่นเอง ทะเลาะกันอย่างนี้ทุกวันจวบจนถึงปัจจุบัน ลูกเข้าโรงเรียนอนุบาลแล้วก็ยังทะเลาะกันอยู่ แต่การดำเนินชีวิตของครอบครัวนี้ก็ดำเนินไปตามปกติ สุขบ้าง ทุกข์บ้างก็ยังอยู่ร่วมกันที่บ้านหลังนี้จนถึงปัจจุบัน
บทกลอนวันนี้เขียนมาเพื่อ ให้กำลังใจสำหรับครอบครัว ที่กำลังมีปัญหา ในฐานะเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน จึงขอส่งแรงใจไว้ในบทกลอนนะครับ
ไฟรัก
กำลังใจมอบไปให้ล้านเท่า
จะหนักเบาต้องสู้ดูเหตุผล
อยู่ด้วยกันพูดจาประสาคน
ใจสุขล้นเลิศหรูดูงดงาม
จะหนักนิดเบาหน่อยต้องค่อยคิด
เฝ้าพินิจดูใจไม่เหยียดหยาม
ถึงจะผิดบางครั้งมั่งก็ตาม
ก็อย่าย่ามใจเพลินจนเกินจริง
กำลังใจให้กันนั้นดีนัก
มอบความรักที่มีดีสุขยิ่ง
ความเหน็ดเหนื่อยหายไปใช่เกินจริง
ทำทุกสิ่งที่มีนี้เพื่อเธอ
กลับบ้านมาหาน้ำทำกับข้าว
มีเรื่องราวอย่างนี้ดีเสมอ
ยิ้มให้กันทันทีที่ได้เจอ
ไม่เผลอเลออวดดียี้ใส่กัน
นั่งกินข้าวด้วยกันพลันสดใส
ความชื่นใจงามเด่นเป็นของขวัญ
ออกจากใจให้เห็นเป็นรางวัล
รักคงมั่นสุขขีเปรมปรีดิ์เอย
บทกลอนวันนี้เขียนมาเพื่อ ให้กำลังใจสำหรับครอบครัว ที่กำลังมีปัญหา ในฐานะเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน จึงขอส่งแรงใจไว้ในบทกลอนนะครับ
ไฟรัก
กำลังใจมอบไปให้ล้านเท่า
จะหนักเบาต้องสู้ดูเหตุผล
อยู่ด้วยกันพูดจาประสาคน
ใจสุขล้นเลิศหรูดูงดงาม
จะหนักนิดเบาหน่อยต้องค่อยคิด
เฝ้าพินิจดูใจไม่เหยียดหยาม
ถึงจะผิดบางครั้งมั่งก็ตาม
ก็อย่าย่ามใจเพลินจนเกินจริง
กำลังใจให้กันนั้นดีนัก
มอบความรักที่มีดีสุขยิ่ง
ความเหน็ดเหนื่อยหายไปใช่เกินจริง
ทำทุกสิ่งที่มีนี้เพื่อเธอ
กลับบ้านมาหาน้ำทำกับข้าว
มีเรื่องราวอย่างนี้ดีเสมอ
ยิ้มให้กันทันทีที่ได้เจอ
ไม่เผลอเลออวดดียี้ใส่กัน
นั่งกินข้าวด้วยกันพลันสดใส
ความชื่นใจงามเด่นเป็นของขวัญ
ออกจากใจให้เห็นเป็นรางวัล
รักคงมั่นสุขขีเปรมปรีดิ์เอย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น