วันศุกร์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

แอบรักแอบฝัน


☺แอบรักแอบฝัน🌟


     👷  กะว่าเรียนจบปวส. มีงานทำเก็บเงินได้สักหนึ่งก้อนจะไปสู่ขอแม่งามงอนที่แอบหลงรักมานานปี ตั้งแต่คบกันมาไม่เคยเอ่ยปากว่ารักสักครั้งเดียว บุรุษนายหนึ่งเป็นคนขี้อายเรียนอยู่ ปวส. สถาบันแห่งหนึ่งแถวต่างจังหวัด ส่วนหญิงสาวผู้เลอโฉม ก็เรียนอยู่สถาบันเดียวกันแต่คนละสาขา แม่สาวสวยคนนี้มีหนุ่มเข้ามาจีบมากมายหลายคน หนึ่งในนั้นก็คือไอ้หนุ่มปวส.

        ความรักมักจะเกิดขึ้นได้กับทุกคน เมื่อเริ่มเข้าสู่วัยรุ่น แต่ถ้ารักนั้นไปในทางที่ดี ก็จะเป็นผลดีที่ทำให้ความรัก เป็นไปด้วยความราบรื่นและสุขใจ ซึ่งมันได้เกิดขึ้นแล้วกับไอ้หนุ่มปวส.คนนี้ ส่วนหญิงสาวก็ยังไม่มีท่าที่ว่า จะมีความรู้สึกนอกเหนือไปจาก ความเป็นเพื่อนร่วมสถาบัน


        การศึกษาใกล้จะจบแล้ว การพูดคุยพบปะของทั้งสองไม่บ่อยนัก เพราะต้องทำงานภาคปฏิบัติและไปฝึกงานนอกสถานที่ ซึ่งทั้งสองคนต่างไปฝึกงานคนละบริษัท ก็ยิ่งทำให้เหินห่างออกไปอีก และในบริษัทที่หญิงสาวไปฝึกงานนั้น ก็มีชายหนุ่มที่ทำงานในบริษัท คอยเท็คแคร์หรือเป็นพี่เลี้ยงให้ ดูแลในทุกๆเรื่อง ในบางครั้งหลังเลิกงาน ก็พาไปเลี้ยงสังสรรค์ ในหมู่เพื่อนฝูงพนักงานด้วยกัน


      ความห่างเหินก็มีมากขึ้น แทบจะไม่ได้เจอหน้ากันเลย จนในที่สุดการฝึกงานภาคปฏิบัติก็จบลง โดยบุคคลทั้งสองได้คะแนนดีเยี่ยม ทำให้สถาบันการศึกษา ที่ทั้งสองคนเรียนอยู่ มีชื่อเสียงและเป็นที่ไว้วางใจ ซึ่งส่งผลดีแก่รุ่นน้องต่อๆไป และรุ่นน้องที่ไปฝึกงานก็ไม่เคยทำให้ผิดหวังเช่นกัน


        หลังจากนั้นทั้งสองคนได้ทำงานมีเงืนเดือนไอ้หนุ่มปวส.ได้ทำงานที่บริษัทรถยนต์แห่งในนิคมอุตสาหกรรม เพราะจบทางด้านช่างยนต์มา ส่วนหญิงสาวรูปงามได้ทำงานที่ ตลาดหลักทรัพย์อยู่ฝ่ายบัญชี เงินเดือนดีทั้งคู่ แต่ดูเหมือนว่า หลังจากได้ทำงานแล้ว ทั้งคู่ก็ดูจะเหินห่างกันออกไปเรื่อยๆการติดต่อกันแทบจะไม่มี


       อาจเป็นเพราะว่าสายงานของบุคคลทั้งสองต่างกัน  ทำให้ความรัก ต้องห่างเหินไปโดยปริยายกระมัง ส่วนชายหนุ่มเท่าที่รู้มา ก็ยังรักหญิงสาวอยู่เหมือนเดิม แต่เป็นแค่แอบรักเท่านั้น เพราะท่าทีหญิงสาวไม่ตอบรักตั้งแต่ต้น  ทำให้ผู้ชายไม่อยากไปเซ้าซี้หรือตามตื้อเพราะรู้ตัวดีว่า ถ้าผู้หญิงไม่มีใจด้วย ก็อย่าไปตามตื้อดีกว่า ปล่อยให้มันจบลงไปเอง จะได้ไม่เกิดปัญหาขึ้นในภายหลัง


      จบแล้วครับชีวิตหนุ่มสาวที่จบลงโดยดุษฏี นับเป็นตัวอย่างที่ดี แก่เยาวชนคนรุ่นหลังที่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง ดูเรียบง่ายไม่หวือหวา ต่างคนก็มุ่งมั่นทำงาน สร้างฐานะให้กับตนเอง ไม่มีทิฐิต่อกันและจบลงด้วยดี

     บทกลอนสร้างสรรค์ที่จะนำมาเสนอในวันนี้ ลองอ่านดูครับ

   ⛅ แอบรักแอบฝัน 🌅
   มีชายหนุ่มคนหนึ่งคิดถึงสาว
เป็นเรื่องราวนานปีมีให้เห็น
แอบรักสาวคนเดียวเปลี่ยวลำเค็ญ
รักที่เห็นฝ่ายเดียวเที่ยวแอบมอง

   ถึงอย่างไรชายหนุ่มใจรุมเร้า
ก็ยังเฝ้าห่วงใยไม่เป็นสอง
รักแรกพบอยากได้ใจมาครอง
แม้จะต้องฟันฝ่าแทบบ้าตาย

   ใจหนึ่งเดียวที่มีไม่หนีหน้า
ทุกเวลาส่งไปไม่หนีหาย
ในบางครั้งเจอหน้ามาทักทาย
ใกล้ชิดกายสุขแท้นะแม่คุณ

   อีกหลายปีต่อมาพาเรียนจบ
ก็ยังคบเรื่อยไปใจเกื้อหนุน
ยังโทรคุยบางครั้งยังสมดุลย์
เวลาหมุนเปลี่ยนไปใจเหมือนเดิม
  
  ชีวิตเพียงเริ่มต้นพึ่งค้นหา
มีวิชานำหน้าพาส่งเสริม
ประสบการณ์สรรหามาเพิ่มเติม
ไม่เห่อเหิมเกินตัวกลัวจะพัง

   ความเหินห่างนานครั้งยังคบอยู่
แม่โฉมตรูท่าทีไม่มีหวัง
ทำอะไรเนืองนิจคิดระวัง
เดี๋ยวพลาดพลั้งขึ้นมาน่าละอาย

   ตัดสินใจคราวนี้คงดีแน่
จะดูแลสิ่งนี้มีจุดหมาย
แม้รักเธอเพียงใดให้ผ่อนคลาย
ไม่อยากสายเกินแก้เห็นแก่ตัว

   ขอออกห่างใจเธอไม่เจออีก
จึงขอหลีกออกห่างทางสลัว
เสียสละยอมแพ้แค่ใจตัว
อุดรอยรั่วรักลาท่าจะดี

   แอบหลงรักฝ่ายเดียวมันเปลี่ยวเหงา
ขอสองเราจบกันนั้นสุขขี
ขอบใจนักรักเขาเข้าใจดี
รักที่มีจบกันนั้นจากใจ💞

















วันอังคารที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

รักตกกระป๋อง

😎 รักตกกระป๋อง😂
     เป็นไงละเพื่อนผู้หญิงไม่สนใจนายแล้ว ข้าบอกเองแล้วเองก็ไม่เชื่อ ไม่เป็นไรเพื่อน อกหักรักษาไม่ยากเดี๋ยวเองก็หาใหม่ได้  หน้าตาอย่างเองคงหาแฟนไม่ยากหลอกโว้ย(เพื่อนเข้ามาปลอบโยน)แต่คราวหน้า ก็อย่าไปสะเออะไปจีบใครโดยไม่ดูตาม้าตาเรืออีกละ ครั้งนี้เองรอดกลับมาก็บุญแล้ว(หญิงสาวคนนั้นเป็นลูกของผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งในอำเภอนั้น)


     แต่ถึงอย่างไรไอ้หนุ่มหน้าตาดีแต่ฐานะยากจน ก็ยังไม่ละความพยายาม ยังเฝ้าแอบติดตามหญิงสาวคนนั้นอยู่เสมอ เมื่อรู้ว่าหญิงสาวคนนั้นชอบอะไรก็จะซื้อของไปฝาก โดยให้เด็กละแวกนั้นเอาไปให้และเอาเงินให้ค่าขนมเป็นสินน้ำใจ  คนทั้งตำบลรู้ว่าไอ้หนุ่มหน้าตาดีคนนั้น แอบชอบลูกสาวผู้มีอิทธิพล ทุกคนได้แต่ส่ายหน้าและถอนหายใจ


     ข้อดีของไอ้หนุ่มคนนั้นคือเป็นคนขยันขันแข็ง หนักเอาเบาสู้ไม่เคยเกี่ยงงาน บ้านไหนมีงาน ก็จะไปช่วยโดยไม่หวังผลตอบแทนอะไรทั้งนั้น  นอกจากความขยันแล้วก็ยังมีหัวสมองดีอีกด้วย ตอนเรียนหนังสือสอบได้ที่หนึ่งของห้องทุกปี แต่ด้วยฐานะทางบ้านยากจน จึงไม่มีโอกาสได้เรียนต่อ ต้องออกมาช่วยพ่อแม่ทำนา ส่วนนาที่ทำนั้นก็เป็นนาของเพื่อนเขาเอง


     บ้านที่ปลูกก็อยู่ในที่ดินว่างเปล่าไม่มีโฉนด(เป็นที่สาธารณะ)ไม่รู้จะถูกเวนคืนเมื่อไร ส่วนพ่อแม่หลังจากที่ลูกชายครบกำหนดบวช ก็ได้บวชลูกสมความตั่งใจ หลายปีต่อมาแม่ก็ต้องจากโลกนี้ไปด้วยโรครุมเร้าหลายโรค เขาอยู่กับพ่อสองคนและในที่สุดพ่อก็ต้องจากโลกนี้ไปอีกคน จนเหลือเขาเพียงลำพัง โดยมีเพื่อนคอยแวะเวียนมาเยี่ยมมาเยือนในบางครั้ง เพราะติดภาระกิจต้องเดินทางไปต่างจังหวัด และต้องรับผิดชอบครอบครัวพร้อมกับลูกชายสองคน


     ถึงกระนั้นก็ตาม ก็ยังมีหญิงสาวหลายคนแอบชอบ ไอ้หนุ่มหน้าตาดีคนนั้น แต่จะด้วยบุพเพสันนิวาสหรือกรรมอันใดก็ตาม ไม่อาจทำให้เขาเปลี่ยนใจไปจากหญิงสาวคนนั้นได้ โลกมนุษย์มันชั่งโหดร้ายเหลือเกิน อีกไม่นานหญิงสาวคนนั้น ก็ถูกชายหนุ่มต่างอำเภอ เป็นลูกของข้าราชการชั้นผู้ใหญ่มาสู่ขอและได้แต่งงานกัน ไปอยู่บ้านฝ่ายชายจนมีลูกด้วยกัน ครองรักกันอย่างมีความสุข


     ส่วนชายหนุ่มหน้าตาดี เมื่อรู้ว่าหญิงคนที่ตนรักแต่งงาน ในเวลาอีกไม่นานเขาก็ตัดสินใจ จากถิ่นฐานเดินทางออกไปจากบ้านตนเอง ที่เคยอาศัยหลับนอนและทำกิน โดยไม่มีใครรู้ชะตากรรมของผู้ชายคนนี้ ว่าไประเหเร่ร่อนอยู่ ณ.ที่แห่งหนตำบลใด  จนมารู้ข่าวอีกทีว่าเขานอนสิ้นใจตาย ที่ศาลาริมทางแห่งหนึ่งในจังหวัดใกล้เคียง ซึ่งลักษณะรูปพรรณสัณฐาน ไม่เหลือความเป็นคนที่มีหน้าตาดี แม้แต่เพียงน้อยนิด อนิจจาพ่อหนุ่มเอ้ยขอให้ไป*สู่สุคติ*เถิด


     นี่กระมังที่เขาเรียกว่า"รักตกกระป๋อง" บางครั้งเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เราสามารถเลือกที่จะทำอะไรก็ได้ ในทางที่ดีนะ
     
      บทกลอนวันนี้เป็นบทกลอนขอสดุดี ชายหนุ่มที่หลงรักหญิงสาว ด้วยใจที่มั่นคงในรัก แม้จะรักอยู่ฝ่ายเดียวก็ตาม เชิญมาสัมผัสบทกลอนเศร้าๆกันเลยครับ

     ✂ รักตกกระป๋อง
    มองหันหลังกลับไปในอดีต
เหมือนโดนมีดกรีดใจให้เป็นแผล
แสนเจ็บปวดเงียบเหงาเศร้าดวงแด
ไม่มีแต่หางตากลับมามอง
    
      ทำกรรมไว้ชาติก่อนแล้วย้อนกลับ
ต้องมารับผลกรรมนำสนอง
เสียคนรักจากไปไม่ได้ครอง
รักมาต้องลาลับไม่กลับมา

    นอนระทมเดียวดายตายทั้งเป็น
มองไม่เห็นนวลน้องต้องผวา
หลับหรือตื่นทุกวันกลั้นน้ำตา
เหมือนโดนฟ้ากลั่นแกล้งแทงที่ใจ

    ความรักแท้บางครั้งยังต้องหลบ
แม้ต้องจบเจ็บปวดเหมือนขวดไห
หมดประโยชน์โดนยุบทุบทิ้งไป
มีของใหม่แทนที่ดีกว่าเดิม
  
    นี่เป็นรักจากชายผู้หมายมั่น
ว่ารักนั้นมุ่งตรงคงส่งเสริม
คิดไปเองฝ่ายเดียวเที่ยวแต่งเติม
อย่าฮึกเหิมความรักมักจะพัง

    ขอยกย่องหนุ่มนาหน้าตาเข้ม
ใจเติมเต็มรักนี้มีความหวัง
ต้องจบแล้วลาสิ้นถิ่นดงรัง
ฟ้าท่านสั่งฝากไว้ใจสั่งมา

    ความรักใดในโลกโศกกับสุข
เศร้ากับทุกข์คู่กันนั่นแหละหนา
มีทั้งรักและเกลียดเบียดกันมา
เพียงดวงตาเห็นธรรมนำทางเดิน










    







วันอาทิตย์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

รักผิดคู่หรือผิดคู่รัก

☃ รักผิดคู่หรือผิดคู่รัก🍒

     มารู้ที่หลังว่า ผู้ชายที่เป็นสามีนั้นมีลูกมีเมียแล้ว สิ่งที่ตามมาก็คือปัญหาทางสังคมที่ต้องเกิดขึ้นแน่นอน โดยความตั้งใจของตัวบุคคลนั้นๆ บางคู่อยู่ด้วยกันจนมีลูกเกิดขึ้นมา ในที่สุดภรรยาของตนเองจับได้ ก็จะต้องเลือกว่าจะอยู่กับใคร ส่วนใหญ่ก็จะเลือกภรรยาคนเดิมเพราะจดทะเบียนสมรส ส่วนภรรยาอีกคนก็ต้องแยกทางจากกันไป พร้อมกับลูกน้อยตาดำๆที่ไม่รู้เรื่องราว


     ซึ่งลักษณะแบบเดียวกันนี้มีมากมาย ในสังคมปัจจุบัน  ทั้งที่เป็นข่าวและไม่เป็นข่าว เมื่อปัญหาเกิดขึ้นแล้ว ถ้าตกลงกันได้ปัญหาก็ยุติลงด้วยดี แต่ถ้าตกลงกันไม่ได้ปัญหาที่ตามมา ก็คือเกิดความรุนแรง ถึงขั้นมีการทำร้ายร่างกายกัน ไปจนถึงฆ่ากันตายก็มี ดังที่เป็นข่าวมีเกือบทุกวัน


     เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้เสมอ ถ้าคนในสังคมปัจจุบัน ยังหลงไปกับความอยากในทุกๆเรื่องที่ตนเองต้องการ โดยมองไม่เห็นปัญหาที่จะตามมาและในที่สุดจากปัญหาภายในครอบครัว ก็จะขยายไปสู่ปัญหาระดับประเทศ ซึ่งในปัจจุบันมันได้อุบัติขึ้นแล้วมากมาย ทั่วสารทิศ ทุกภูมิภาคของประเทศ และปัญหาลักษณะเดียวกันนี้ ก็จะทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ถ้าทุกคนยังขาดสติสัมปชัญญะ สติสัมปชัญญะหมายถึ"ความระลึกได้และความรู้ตัว, ความรู้สึกตัวด้วยความรอบคอบ"


     มาอ่านบทกลอนกันดีกว่าครับ บทกลอนนี้เป็นบทกลอนสะท้อนสังคม ที่มีแต่ปัญหามากมาย จนยากที่จะแก้ไข ลองอ่านดูครับ

👀 รักผิดคู่หรือผิดคู่รัก 👐

     มีคู่รักหนุ่มสาวก้าวเดินผิด
มันเบือนบิดความจริงทุกสิ่งสรร
เจอหน้าปุ๊บรักปั๊บนับไม่ทัน
มีทุกวันให้เห็นเป็นเรื่องราว

     แล้วตกลงหมั้นหมายกลายเป็นคู่
ครองรักอยู่หลบซ่อนไม่ร้อนหนาว
รักอิงแอบหนีหน้ามายืดยาว
จนเรื่องราวเกิดขึ้นตะลึงงัน

     กว่าจะรู้ความจริงเหมือนลิงโลด
จะไปโกรธโทษใครใช่ไหมนั่น
เรื่องมันแดงออกมาพูดว่ากัน
สองคนนั้นทำอยู่รู้แก่ใจ

     ตอนที่ทำไม่คิดว่าผิดบ้าง
ระหว่างทางต้องรู้เคยดูไหม
อย่ามาทำแก้ตัวมัวโทษใคร
เรื่องทำไว้ถ้าแน่ต้องแก้เป็น

     ความอยากได้ในตัวไม่กลัวผิด
ทำไม่คิดเรื่องนี้มีให้เห็น
คิดให้ดีก่อนทำไม่ลำเค็ญ
อย่าได้เห็นแก่ตัวชั่วน่าอาย

    ทิ้งปัญหาเอาไว้ไม่สานต่อ
ทำอ้อล้อเดินแจวแล้วหนีหาย
ทิ้งภาระผูกพันน้ันมากมาย
น่าไม่อายยุคนี้นี่แหละคน










     










วันศุกร์ที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

คู่รักแท้

👫 คู่รักแท้ 💕
    ทุกๆปีจะมีงานประจำปีปิดทองไหว้พระ ของแต่ละวัดในแต่ละอำเภอ ของจังหวัดนั้นๆ จะมีร้านค้ามากมาย  ที่นำสินค้ามาขาย เช่น กระเป๋า เสื้อผ้า รองเท้า เข็มขัด เฟอร์นิเจอร์ เครื่องสำอางค์ ผ้าห่ม ตุ๊กตาของเล่นเด็กๆ  ถ้วยชาม เครื่องเงินเครื่องทอง เข็มขัดนาค สร้อยคอ แหวน นาฬิกา เครื่องครัว จอบ เสียม แห ตาข่ายดักปลา กระเทียมหัวหอม ของกิน ของใช้ สารพัดมากมายกว่าร้อยร้านค้า และที่ขาดเสียมิได้เลยคือสอยดาวชิงโชค สำหรับคนที่ชอบเสี่ยงโชค จะได้ลุ้นของรางวัลมากมาย


       หนึ่งปีมีครั้งเดียวกำหนดงาน 3 วัน 3 คืน ทุกคนตั้งตารอคอยมานานนับปี ในงานจะมีหนัง ลิเก ดนตรีให้ชมฟรีตลอดงาน  มันเป็นความสุขของคนชนบท  ที่สืบทอดวัฒนธรรมและประเพณี มาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษ ปู่ ย่า ตา ยายจวบจนมาถึงปัจจุบันนี้ เด็กๆในแต่หมู่บ้าน ก็จะส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว ตะโกนถามกัน วันนี้ใครจะไปเที่ยวงานวัดบ้าง สร้างความดีใจ กระโดดโลดเต้น ไปทั้งหมู่บ้าน วัดที่จัดงานนั้นเป็นวัดประจำอำเภอจึงสามารถจัดงานขึ้นมาได้ เพราะเป็นศูนย์กลางด้านความเจริญและมีชื่อเสียง มีความพร้อมในทุกๆด้าน


       หนึ่งทุ่มแล้ว คนในแต่ละหมู่บ้านโดยเฉพาะวัยรุ่นหนุ่มสาวแต่งตัวกันอย่างเต็มที่ เพื่อไปอวดความเท่ห์ ความสวย ความหล่อกันในงานคืนแรก ส่วนเด็กๆนั้น พ่อแม่ผู้ปกครอง ก็จะเป็นคนพาไป สำหรับคนเฒ่าคนแก่ก็อยู่เฝ้าบ้าน คืนวันที่สองและสาม จะสลับกันไปเที่ยวงานปิดทองไหว้พระ ทำบุญ วิถีชีวิตจะเป็นแบบนี้ เมื่อไปถึงงานวัดเด็กๆก็แยกย้ายไป เล่นเครื่องเล่นต่างๆ บ้างก็ไปยิงปืน ปาลูกโป่ง ขึ้นชิงช้าสวรรค์ ขี่ม้าหมุน บางคนก็ไปกินก๋วยเตี๋ยว(สมัยก่อนก๋วยเตี๋ยวหากินยากมาก ต้องไปตลาดถึงจะได้กิน)และเดินซื้อของต่างๆตามต้องการ
  

         ทุกคนที่ไปเที่ยวงานวัด จะต้องมุ่งตรงไปซื้อข้าวโพดคั่ว ของลุงกับป้าทั้งสองท่าน เป็นข้าวโพดคั่วโบราณโดยใช้เตาถ่านคั่ว มีรสชาติเค็มๆมันๆ กรอบอร่อย เพราะใช้น้ำกะทิสดผสมกับเกลือ เคี่ยวจนเข้าที่  แล้วนำมาคลุกข้าวโพดที่คั่วสุก ในปริมาณที่พอเหมาะรสชาติกำลังดี ใส่ถุงมัดปากขายถุงละ 2 บาทเท่านั้นเอง(กินได้2คนกำลังดี)เวลางานเลิกก็ซื้อกลับบ้านไปฝากคนในครอบครัวที่ไม่ได้มาเที่ยวงาน


        ลุงกับป้าทั้งสองคนนี้ ประกอบอาชีพนี้มา ตั้งแต่แต่งงานกันใหม่ๆ"งานประจำปี"แต่ละวัดจะสลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันจัดงาน ตั้งแต่เดือนตุลาคมข้ามปีไปจนถึงเดือนเมษายน เพราะจะไม่ค่อยมีฝน (มีฝนตกบ้างในบางครั้ง) ทุกวัดที่จัดงานก็จะเห็นลุงกับป้ามาขายข้าวโพดคั่วเป็นประจำ  เป็นอย่างนี้เรื่อยมา จนในที่สุดสภาพร่างกายก็โรยราตามอายุขัยที่มากขึ้น ก็ต้องหยุดอาชีพนี้ไป และให้ลูกสาวมารับช่วงแทน ก่อนหน้านั้นลูกสาวก็มาเรียนรู้และช่วยขายอยู่ประมาณสองปี จนชำนาญได้วิชาความรู้ครบถ้วนบริบูรณ์ ลุงกับป้าก็เลิกขาย โดยที่ลูกสาวเป็นคนหาเลี้ยง  อีกไม่กี่ปีลุงกับป้าก็จากโลกนี้ไป ทิ้งมรดกและความดีไว้ให้ลูกหลานได้จดจำ  ทุกวันนี้ก็ยังนึกถึงรสชาติของความอร่อย ข้าวโพดคั่วของลุงกับป้าอยู่เสมอไม่เคยลืม

     นี่คือตัวอย่างของคู่รักแท้ ที่สมควรเป็นเยี่ยงอย่าง ต่อลูกหลานในการประพฤติปฏิบัติตัว ไปในทางที่ดี
      ขอมอบบทกลอนนี้ เพื่อเป็นอนุสรณ์ของการทำความดี ในด้านการครองเรือน เพื่อประโยชน์สำหรับทุกๆท่านที่ชอบอ่านบทกลอนครับ


     💑 คู่รักแท้
    ดูใจมาหลายปีคิดดีแล้ว
จะแน่แน่วร่วมเรียงเคียงสวรรค์
คบกันมานานนักรักผูกพัน
ให้คำมั่นสัญญาว่าจะรอ

    ทั้งคู่นั้นตกลงใจคงมั่น
กำหนดวันฤกษ์ดีนี้สู่ขอ
จะร่วมเรียงชีวิตคิดดีพอ
ช่วยกันก่อฐานะไม่ละงาน

    ขายข้าวโพดคั่วไฟในงานวัด
พระท่านจัดประเพณีนี้สืบสาน
นำเตามาก่อไฟแล้วใส่ถ่าน
ข้าวโพดบานแตกดังได้ดั่งใจ

    เทข้าวโพดลงไปในตะแกรง
ต้องทำแข่งเวลาน่าหวั่นไหว
ใจไม่ท้อเพราะรักหนักเพียงใด
ไม่เท่าไหร่ใจสู้รู้ทำกิน

    ทำเรื่อยมาค่อนคนจนมีทรัพย์
น่าจะนับสิบปีมีทรัพย์สิน
เหงื่อนั้นไหลหยาดหยดรดลงดิน
น้ำตารินไหลหลั่งทั้งสองคน

   👪 คู่รักแท้จริงใจให้ข้อคิด

พรหมลิขิตเจอกันนั้นอีกหน
อยู่ด้วยกันแก่เฒ่าเฝ้าอดทน
มาตราบจนชีพวายตายจากกัน😢





















วันพุธที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

กีดกันรัก

กีดกันรัก
       คืนเดือนมืดข้างแรม ประมาณสองยาม เสียงรถมอเตอร์ไซค์ค่อยๆใกล้เข้ามา และมาจอดข้างริวรั้วบ้านหญิงสาวคนหนึ่ง เสียงหมาเห่าออกมาจากบ้านข้างเคียง มีเงาคนเดินตรงไปที่บ้านหลังนั้น เท้าเดินเหยียบใบไม้ดังสวบๆ  บ้านหลังนั้นมีหญิงสาวอยู่เพียงลำพัง การนัดหมายล่วงหน้า ที่ไม่มีใครรู้  หลังเวลาผ่านไปชั่วโมงกว่าๆ  เสียงสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์ก็ดังขึ้น และขับออกไป ไกลออกไป จนเสียงหายไปกับความมืด


       รุ่งเช้าวันใหม่ มีพ่อแม่และญาติพี่น้อง มาที่บ้านหญิงสาวโดยที่ไม่ได้นัดหมาย เสียงด่าทอออกมาจากปากของผู้คนเหล่านั้น เสียงสะอื้นไห้ของหญิงสาว ดังออกมาเป็นระยะๆ นานนับชั่วโมง บางครั้งก็มีเสียงของหญิงสาว เถียงออกมาจากปากนานๆครั้ง จับใจความได้ว่า เขาจะไปสู่ขอเพื่อที่จะแต่งงาน ก็ไปกีดกันเขา ไปดูถูกเขาว่าจน  หลายชั่วโมงผ่านไป ใกล้ตะวันตกดิน ทุกคนก็แยกย้าย กลับถิ่นฐานภูมิลำเนา โดยมีเสียงกำชับออกมาว่า"ทีหลังอย่าทำอีก"


        เหตุการณ์ลักษณะเดียวกันนี้ เกิดขึ้นอีกหลายต่อหลายครั้ง จนในที่สุดพ่อแม่ฝ่ายหญิง ก็ไปแจ้งความกล่าวหาผู้ชาย ในข้อหาบุกรุกในยามวิกาล และกระทำอนาจาร(ซึ่งจริงๆแล้วเป็นการสมยอมของทั้งสองฝ่าย) ต้องไปขึ้นโรงขึ้นศาล หลายต่อหลายครั้ง จนในที่สุดเรื่องก็จบโดยพ่อแม่ฝ่ายชาย ยอมชดใช้ค่าเสียหาย ด้วยเงินจำนวนหนึ่งและฝ่ายชาย ก็ถูกจองจำ จนพ้นโทษออกมาและทั้งคู่ ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
   

        มารู้ทีหลังว่าทั้งสองคน เป็นคู่รักกันมาก่อน แต่ฝ่ายชายฐานะค่อนข้างยากจน ไม่มีเงินมาสู่ขอฝ่ายหญิงตามที่เรียกร้อง จึงถูกกีดกันเรื่อยมา "เรื่องของความรักไม่ได้เกิดขึ้นกับใครก็คงไม่รู้ จึงขอสดุดีทั้งคู่  ที่มีความรักให้กันอย่างจริงใจ แม้จะไม่ได้อยู่ครองคู่กันก็ตาม"

       บทกลอนนี้ขอสดุดี คู่รักคู่นี้ด้วยความเสียใจ และด้วยความอาลัยรัก จากใจที่ให้ ฝากไว้ในบทกลอนนี้ครับ

          กีดกันรัก
        ขอสวรรค์ชั้นฟ้ามารับรู้
ว่ามีคู่หญิงชายหมายสุขสันต์
จะร่วมเรียงเคียงคู่อยู่ด้วยกัน
แต่ความฝันพังสลายหายทันที

        ด้วยบุพเพสันนิวาสมิอาจฝืน
ต้องกล้ำกลืนจากลาเบือนหน้าหนี
จะรักมากเพียงใดใจที่มี
ไม่อาจลี้หนีกรรมที่ทำมา

        ได้รับโทษลงทัณฑ์ใจมันเศร้า
มันปวดร้าวเพียงใดใจผวา
ต้องกอดเข่านั่งเหงาเคล้าน้ำตา
ต้องจากลางามขำยอมจำนน

        ถูกกีดกันความรักโดนผลักไส
สุดอาลัยยิ่งนักรักสับสน
ต้องยอมรับโดยแท้แม้ต้องทน
ความเป็นคนศักดิ์ศรีมีเท่ากัน
  
       บทเรียนนี้จดจำนำไปคิด
คอยสะกิดบอกกล่าวเรื่องราวนั้น
เป็นเครื่องเตือนสอนใจให้รู้ทัน
ว่ารักนั้นจริงแท้ไม่แน่นอน 😭






















รักใส่ใจ

รักใส่ใจ
 มาเอาใจใส่ คนที่รักเราหรือเรารักดูซิ จะรู้ว่ามันวิเศษมากเลยนะ
ก็ในเมื่อในบางครั้ง เรายังไปเอาใจใส่คนอื่นได้เลย แล้วทำไมจะเอาใจใส่ คนที่เรารักไม่ได้

     เคยแปลกใจตัวเองบ้างไหม ในช่วงเวลาขณะนั้น ทำไมหลงไปกับความพอใจ ที่เราคิดว่าดี ที่เราคิดว่าใช่ ทำให้เราหลงลืมตัว ไปชั่วขณะ แต่พอเห็นธาตุแท้ ของบุคคลที่เราคิดว่าดี เราก็หันหลังกลับมา

      
       นั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ก่อนที่มันจะสายไปมากกว่านี้ จิตใจคนยากนักที่จะหยั่งถึง ฉะนั้นอย่าไปเสียเวลากับคนอื่น ที่ไม่ใช่คนรักของเรา ขอให้หันกลับมาเอาใจใส่ กับคนที่เรารักดีกว่าครับ


         จึงมีบทกลอนนำมาฝาก ผู้ที่กำลังเดินหลงทาง หรือมัวหลงเพลินกับสิ่งที่หลอกลวง อยู่ขณะนี้ครับ กลอนนี้มีชื่อว่า"รักใส่ใจ"

รักใส่ใจ
      ดึงหัวใจกลับมาหาคนรัก
ต้องฟูมฟักรักษาอย่าหน่ายหนี
สุขหรือทุกข์ร่วมกันนั้นต้องมี
จงใยดีต่อกันอย่าผันแปร

      จงใส่ใจดูแลแคร์ต่อกัน
ใจเลือกสรรสิ่งดีมีสุขแท้
มอบของขวัญให้กันหมั่นดูแล
สุขใจแน่เชื่อมั่นการันตี

        แม้เวลาผ่านไปใช่คำตอบ
คนที่ชอบเรารักอย่าผลักหนี
มอบทั้งกายหัวใจให้คนดี
ตราบชีวีสูญสลายตายจากกัน

 เอาใจใส่คนที่เรารักคือความสุขที่แท้จริง เช่น คนในครอบครัว
ต้องมาก่อนเสมอ  ฉะนั้นไม่มีเหตุผลอะไรเลย ที่จะไม่เอาใจใส่ รักกันเข้าใจกัน ให้มากๆนะครับ













วันอังคารที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

รักปรารถนา

💕 รักปรารถนา
     แสงไฟจากหน้ารถ ส่องเห็นเงาตะคุ่มๆ นั่งอยู่บนศาลา ที่พักริมทาง สูบบุหรี่เห็นสีแดงวูบวาบ มองเห็นใบหน้าไม่ชัด คืนที่สามแล้วที่เห็นชายคนนี้หลังจากเลิกงาน ขณะขับรถกลับบ้าน เพราะต้องผ่านทางนี้ทุกวัน กะว่าพรุ่งนี้ตอนเช้า จะไปดูและสอบถามสักหน่อยว่า เป็นใครมาจากไหน ในฐานะที่เป็นเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
  
     ตอนนี้หกโมงเช้า มองดูนาฬิากาที่ตั้งอยู่บนหัวนอน ลุกขึ้นไปอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ส่วนอาหารเช้า ก็จะไปหากินที่ร้านอาหารตามสั่งของลุงกับป้า ที่ขายอยู่ริมทางและกะว่าจะซื้อผัดกะเพรา ไปฝากชายคนนั้นสักหนึ่งห่อ !เอาเหมือนเดิมครับป้า แต่ช่วยทำเพิ่มอีกหนึ่งห่อนะครับ "ห่อเดียวคงไม่อิ่มละซิ"(ลุงแซว)  ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เลยหยิบหนังสือพิมพ์มาอ่าน  แล้วมาสะดุดตรงหน้าที่ประกาศคนหาย   ตอนแรกว่าจะเปิดข้าม แต่มาคิดเอะใจตรงที่ หน้าตาคล้ายๆผู้ชาย ที่พักอยู่ริมศาลาข้างทาง


     ลุงกับป้าคงสงสัยว่าทำไมถึงทำหน้านิ่ว คิ้วขมวด กับหน้าประกาศคนหาย "ใช่คนเดียวกันมั้ยครับลุง" เออใช่แล้วเมื่อเช้า คงมีคนแจ้งให้ตำรวจจับเอาไป เพราะคนเขากลัวว่าชายคนดังกล่าว อาจจะเป็นคนไม่ดี "แล้วไงครับลุง" เองรู้มั้ยว่าไอ้หนุ่มคนนั้นน่ะเป็นลูกคนมีสตางค์นะโว้ย พ่อมันเป็นเถ้าแก่โรงสีอยู่บ้านดงมะไฟโน้น เห็นเขาบอกว่ามันน้อยใจ ที่ไม่มีใครรักมันและสนใจมัน มันจึงหนีออกจากบ้านมาเป็นเดือนแล้ว ป่านนี้เจ้าหน้าที่คงส่งตัวมันกลับบ้านแล้วละ


     วันก่อนมันก็มานั่งกินข้าวที่ร้านนี่แหละ แต่ข้าไม่ได้คิดตังค์มันหลอก เออเองก็คงจะซื้อข้าวไปให้มันละซิ  มันเคยบอกว่ามันมีอยู่ด้วยกันสามคน คนโตเป็นผู้หญิง คนเล็กเป็นผู้ชาย ส่วนตัวมันเป็นคนกลาง เออนะคนกลางนี่ โดยมากจะมีปัญหานะเองว่ามั้ย  "ก็คงใช่ครับ" ผมคงโชคดีนะ ที่เป็นลูกโทนเลยไม่มีปัญหานะลุง จ่ายตังค์แล้วก็ขับรถกลับบ้าน วันนี้เหมาคนเดียวสองห่ออิ่มแป้ไปเลย555

และมาถึงบทกลอน ที่นำมาเสนอในวันนี้ ขอมอบให้ผู้ที่ขาดรัก เผื่อจะเสริมสร้างกำลังใจได้บ้างนะครับ เชิญอ่านได้เลยครับ

    💓 รักปรารถนา
       ความรักเอยอยู่ไหนใจเรียกหา
จงกลับมาเร็วไวอยู่ไหนนี่
จะให้คอยถึงไหนใจไม่ดี
กลับมาที่ตรงเดิมเพิ่มหัวใจ

        วันเดือนปีเลยล่วงห่วงรักบ้าง
อย่าเหินห่างหนีหน้าพาไปไหน
ปล่อยรักร้างหนีหายตายจากไป
แล้วเมื่อไรรักนี้จะมีเติม

       มอบรักจากดวงใจให้เหนียวแน่น
ไม่คลอนแคลนความรักรู้จักเพิ่ม
ใส่รักนี้ผ่านลงตรงที่เดิม
รักส่งเสริมพลังใจให้ยืนยาว

       ปรารถนารักดีมีสุขแท้
ความแน่วแน่ยิ่งใหญ่ใจสีขาว
ทำตัวดีงามเด่นเช่นดวงดาว
ไม่มีข่าวทางเสียให้เพลียใจ

        ต้องการรักจากใครใจต้องรู้
อย่ามองดูฝ่ายเดียวเที่ยวเฉไฉ
รักจะหลุดลอยจากพรากเราไป
ต้องเก็บไว้ให้แน่นในแผ่นฟิล์ม