👀รักปั่น👎ไม่ปั่นรัก👌
🚲 จักรยาน(รถถีบ)คือพาหนะที่ดีที่สุดในเวลานี้ เพราะว่ามันไม่กินน้ำมัน แค่เพียงใช้สองขาปั่นมันก็วิ่งป๋ออย่างไว ไม่มีงอแงไม่ต้องคอยซ่อมบำรุงให้เสียสตางค์อย่างมากมายและใช้ออกกำลังกายได้ดีอีกด้วย จะไปซื้อกับข้าวกับปลา หรือปั่นไปดูนาดูไร่ดูสวน ก็อาศัยรถถีบนี่แหละ ช้าหน่อยแต่ปลอดภัยดีนะ เพียงแค่ระวังไม่ให้ถูกรถชนตูดก็พอ จะถีบแบบยกล้อหรือถีบแบบซิกแซ็กก็ได้ทั้งนั้น หกคะเมนตีลังกามาก็หลายรอบ หน้าถลอกก็เคยมาแล้ว เลือดออกซิบๆเจ็บๆแสบๆพอสมควรเลยที่เดียวนะ
💕 จักรยานเป็นเพื่อนแท้ที่คู่ใจเป็นอย่างดี จะขนของหรือให้คนนั่งซ้อนท้ายก็ได้ เท่ห์ไปอีกแบบหนึ่ง จะเดินทางใกล้หรือเดินทางไกล ไปตลาด ไปเที่ยวงานวัดก็ได้จักรยานนี่แหละ เป็นตัวพาไปถึงจุดหมายปลายทาง โดยสวัสดิภาพทุกครั้ง ตอนเรียนหนังสือก็ปั่นจักรยานไปโรงเรียนเป็นทิวแถว ยาวเหยียดเป็นร้อยเมตร ถ้าน้องเรียนโรงเรียนเดียวกับพี่ก็ได้อาศัยนั่งซ้อนท้ายไปด้วย เผื่อจะถึงโรงเรียนเล่นเอาเหงื่อชุ่มเลยละ
🚲🚲 แต่ละบ้านก็จะมีจักรยานเอาไว้ใช้บ้านละ 2-3คัน ถ้าบ้านไหนที่มีลูกชายเป็นวัยรุ่นอายุ 13 ปีขึ้นไป ลูกชายก็จะมีจักรยานเป็นของตัวเองหรือที่เขาเรียกว่า"รถจักรยานส่วนตัว" เขาจะตกแต่งรักษาอย่างดี เพื่ออวดโฉมกับเพื่อนๆที่มีจักรยานด้วยกัน เอาตะแกรงหลังออกและเอาแฮนด์รถเครื่องมาใส่ นำกระเป๋าหนังสือวางบนแฮนด์รถ พอเหมาะพอดีเป๊ะเท่ห์จะบอกใคร พอเจอเพื่อนๆกลางทาง บางครั้งก็ท้าแข่งกัน เล่นเอาเหงื่อแตกพลั่ก ไปถึงโรงเรียนเหม็นเปรี้ยวแต่เช้าก็มี พอนั่งพักตรงระเบียงให้เหงื่อแห้งแล้ว เดินไปเข้าแถวหน้าเสาธงเพื่อเคารพธงชาติก่อนเข้าเรียนในเวลา 8 โมงเช้า ยืนกลางแดดเหงื่อแตกอีกรอบ ตอนนี้ดับเบิ้ลเหม็นเปรี้ยวเลย แต่ไม่รู้หลอกว่ากลิ่นใครเป็นของใคร เพราะกลิ่นเหม็นคล้ายๆกันถือว่าเจ๊ากันไปก็แล้วกัน
⚽ พอพักกลางวันก็ออกไปเตะฟุตบอลกลางสนามอีก ท่ามกลางแดดร้อนเปรี้ยงๆ บางครั้งก็เตะกินเงินกัน โดยที่อาจารย์ไม่รู้หลอก พอชนะก็เอาเงินมาแบ่งกันคนละ 40บาท แบบนี้หายเหนื่อยเลย พอขึ้นห้องเรียนไปเรียนวิทยาศาสตร์คาบแรกตอนบ่าย เจออาจารย์ถามพวกเธอไปทำอะไรมา เหงื่อชุ่มเลย(เหม็นเปรี้ยวหว่ะ) 555 ช่วยไม่ได้ครับอาจารย์ ในห้องเรียนพัดลมก็ไม่มี ได้แต่อาศัยลมพัดเข้าทางหน้าต่าง พอจะบรรเทาความร้อนไปได้บ้าง
🚲💗 จักรยานคู่ใจใช้ไปจนเรียนจบมัธยมปลาย ปั่นไปโรงเรียนทั้งไปและกลับในระยะเวลา 6 ปี ระยะทางทั้งไปและกลับประมาณ 19 กิโลเมตร แต่เพื่อนบางคนบ้านอยู่ไกลออกไปอีก 3-5 กิโลเมตรก็มี หลังจากนั้นเมื่อเวลาผ่านไป ก็ไม่เคยหันกลับไปใช้มันอีกเลย จนในที่สุดสภาพของมันก็ผุพังไปตามกาลเวลา
💥 รักปั่น 🚲ไม่ปั่นรัก✋
จักรยานสองล้อพอได้ปั่น
สุดจะกลั้นอดใจไว้ให้ไหว
ลงมือปั่นทันทีนี้ทันใด
ออกตัวไวเร็วรี่นี้ประจำ
บ้างท้าแข่งว่าใครถึงชัยก่อน
ไม่ว่าตอนเช้าสายถึงบ่ายค่ำ
ผลัดกันแพ้ชนะไม่ระกำ
แข่งจนหนำดั่งใจไม่คณา
ตื่นแต่เช้าวันจันทร์ถึงวันศุกร์
ต้องรีบลุกไปเรียนเพียรศึกษา
จักรยานคู่ใจใช้นำพา
ปั่นมุ่งหน้าทันทีไม่รีรอ
ถึงโรงเรียนต้องลงตรงทางเข้า
ต้องจูงเอาเดินไปทำไมหนอ
เป็นคำถามทุกครั้งที่ยังรอ
เดินตัวงอจูงไปไม่ลวดลาย
เอาไปจอดใต้ถุนไม่ขุ่นข้อง
ค่อยประคองจอดลงตรงที่หมาย
หยิบกระเป๋าหนังสือถือสบาย
ไม่เคยสายเร็วรี่ที่ห้องเรา
เสาร์อาทิตย์เวียนมาพาสุขสันต์
นัดปั่นกันทันทีไม่มีเหงา
บ้านนาดอนถิ่นนี้ที่ลำเนา
ไม่เคยเศร้าเหงาหงอยต่างถ้อยที
ถ้ารักปั่นออกแรงแล้วแข่งขัน
สุขศรัณย์เริงร่าพาสุขขี
ความสุขนี้หายากใช่มากมี
สิ่งเหล่านี้หาได้จากใจตน
รักการปั่นดีแน่ไม่แพ้รัก
ไม่จมปลั่กกวนใจให้สับสน
รักสิ่งไหนทำไปไม่ทุกข์ทน
ใจของตนเท่านั้นมั่นใจเรา
ขอจบลงตรงนี้มีใจมั่น
จะไม่ผันเปลี่ยนไปให้อับเฉา
ไม่ปั่นรักดีแน่แก่ตัวเรา
มีเพียงเจ้าที่รักจักรยาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น