รักจาก จากรัก

🐎 รักจาก จากรัก🐜

    กลับจากโรงเรียนจะต้องกุลีกุจอ ตักน้ำและนำหญ้าไปให้น้ำตาลกับโคล่ากิน มันเป็นกิจวัตรประจำวันและความผูกพันของทั้งสี่ชีวิต ความสุขตามประสาในวัยเด็ก ที่มีความรักและผูกพันกับสิ่งใดแล้ว ย่อมจะแน่นเหนียวและจริงใจ เพราะเป็นวัยที่ต้องการจะเรียนรู้ในสิ่งใหม่ๆ โดยเฉพาะสัตว์เลี้ยงที่ใกล้ชิด ความน่ารักน่าเอ็นดูของสัตว์ตัวน้อยๆ ที่เห็นมาตั้งแต่คลอดออกมาใหม่ๆ ทำให้เข้าใจกันระหว่างเด็กตัวน้อยๆกับสัตว์เลี้ยงที่น่ารัก

    วันเสาร์-อาทิตย์เด็กน้อยทั้งสองซึ่งเป็นพี่น้องสายเลือดเดียวกัน ก็จะไปกับพ่อ ช่วยจูงน้ำตาลและโคล่าไปกินหญ้กลางทุ่งนาใกล้ๆบ้าน พร้อมทั้งเซลฟี่กัน อย่างสนุกสนานตามประสาเด็ก ทุกครั้งที่มีใครไปเที่ยวหาที่บ้าน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน ลุงหรือป้าเด็กน้อยทั้งสองก็จะพาไปดูสัตว์เลี้ยงทั้งสองตัว ตามประสาความซื่อของเด็ก ที่ยังมีจิตใจที่บริสุทธิ์ เพื่ออวดว่าเขาก็มีสัตว์เลี้ยงด้วยนะ

      การเรียนรู้ใช่ว่า จะต้องเรียนอยู่แต่ในห้องเรียนเท่านั้น การที่ผู้ปกครองซื้อสัตว์มาเลี้ยง เพื่อประโยชน์ทางพานิชย์แล้ว ก็ยังสามารถนำสิ่งนี้ไปให้ลูกหลาน ได้เรียนรู้และสัมผัสชีวิตจริงของสัตว์ ว่าสัตว์นั้นมีสภาพจิตใจเป็นอย่างไร โดยมีผู้ปกครองคอยให้คำแนะนำและป้องกันอันตรายจากสัตว์ ที่ยังไม่คุ้นเคยกับกลิ่นคนแปลกหน้า อาจทำให้เข้ามาทำร้ายเราได้ โดยเฉพาะสัตว์ใหญ่ เช่น ช้าง ม้า วัว ควาย เพราะสัตว์เหล่านี้สัญชาติญาณยังเป็นสัตว์ป่าอยู่ ก่อนที่คนจะนำมาฝึกให้เชื่องและนำมาเลี้ยงเพื่อเอาไว้ใช้งาน ตามความถนัดของสัตว์แต่ละชนิด

      เมื่อมีพบก็ต้องมีจาก งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา เป็นของธรรมดาซึ่งมันเป็นสัจธรรม คือความจริงที่จะต้องเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว วันสุดท้ายแห่งการพลัดพรากมาถึงแล้ว เด็กน้อยทั้งสองนำเอาหญ้าและน้ำ มาให้น้ำตาลกับโคล่าได้กินเป็นครั้งสุดท้ายและบอกกล่าวคำอำลา ทั้งสองคนตาแดงกล่ำ พูดอะไรไม่ออก ได้แต่มองตามน้ำตาลกับโคล่าไป เมื่อมีชายสองคนเดินจูงเจ้าน้ำตาลกับโคล่าออกไป จากใต้ต้นไม่ที่เปรียบเสมือนเป็นบ้านของเขา น้ำตาลกับโคล่าเดินไกลออกไปอย่างว่านอนสอนง่าย ไกลออกไปและไกลออกไปทุกที จนในที่สุดก็ลับตาไป มองเห็นแต่ความว่างเปล่า เด็กหญิงทั้งสองกำลังอยู่ใน      พวังค์ ยืนอยู่กับที่พร้อมสายตาที่ไม่ละจากจุดที่มองออกไปข้างหน้า จนพ่อและแม่ต้องเรียกให้กลับเข้าไปในบ้าน พร้อมพูดปลอบประโลมสักครู่ใหญ่ จนเด็กหญิงทั้งสองเข้าใจ ในเหตุผลที่ต้องขายน้ำตาลกับโคล่า และท่าทีของเด็กน้อยทั้งสองก็กลับมาเหมือนเดิม สภาพจิตใจเป็นปกติในที่สุด

  🐦 รักจาก จากรัก 🐠

   ความรักใดไหนเล่าเขาคู่ฟ้า
มันไปมาอย่างนี้มีเสมอ
เดี๋ยวก็ไปหายหน้าอย่าละเมอ
มัวพร่ำเพ้ออยู่ทำไมไม่ดีเลย

   จงคิดว่าสักวันผันแปรเปลี่ยน
มันหมุนเวียนอย่างนี้ไม่มีเฉย
จงหยุดนิ่งท่าทีนี้ลงเอย
สิ่งคุ้นเคยก็หายสลายลง

   อย่ามัวเศร้าทำไมให้ใจหม่น
เกิดเป็นคนจำไว้อย่าไปหลง
มัวผูกพันยึดติดไม่คิดปลง
ใจพะวงหม่นหมองต้องเดียวดาย

   ความรักนั้นมีได้อย่าไปกลุ้ม
มัวแต่สุมไฟไว้ไม่เหือดหาย
หักห้ามใจเสียบ้างจงวางวาย
จะต้องตายทั้งเป็นดูเช่นไร

   ใจเมตตาอาวรณ์สะท้อนจิต
จะมีมิตรสักทีมีบ้างไหม
คิดเผื่อไว้วันหน้าถ้าจากไป
เราจะได้ไม่เจ็บจนเก็บทน

   เก็บสิ่งดีเอาไว้ในใจเถิด
จะดีเลิศปัญญาหาสับสน
จงหันหลังจากมาอย่าดิ้นรน
มองให้พ้นที่เดิมอย่าเติมมัน

   ตั้งใจเรียนดีกว่าอย่ากำสรด
มัวสลดเศร้าใจไม่สุขสันต์
เสียเวลายิ่งนักรักผูกพัน
จงลืมมันให้สิ้นถิ่นรังนอน

   เมื่อมาแล้วก็ไปใช่เรื่องแปลก
จะต้องแยกความคิดจิตไม่ร้อน
ชีวิตนี้โศกเศร้าเหงาบางตอน
ไม่ถ่ายถอนท้อแท้แก้ด้วยใจ

   คิดแก้ทางเอาไว้ได้สัมผัส
อย่าเรียนลัดไม่ดีมีหวั่นไหว
ก้าวตามขั้นดีแน่ไม่แพ้ใคร
จดจำไว้ใจมั่นไม่สั่นคลอน